Film mnie pozytywnie zaskoczył - mocno surrealistyczny, niepokojący klimat, całkiem ciekawie naszkicowani bohaterowie, choć tylko naszkicowani. Do tego dużo dobrej muzyki od Chemical Brothers po Dead Can Dance i Cocteau Twins. Obejrzałem z przyjemnością.

Jednocześnie trzeba przyznać, że film nie jest tak efektowny jak część pierwsza, tempo dość wolne, brak tej świeżości, zaskakujących pomysłów - fabuła w dużej mierze powtarza schematy z Donniego i w ogóle wydaje się raczej tylko pretekstem do ukazania kolejny raz dziwnych zdarzeń z życia rodziny Darko. Jednak nie zamierzam przesadnie narzekać, dla mnie to jest jeden z tych filmów gdzie liczy się surrealistyczny klimat, a nie treść.