Nie wiem co napisać, gdyż ludzie robią z tego filmu dzieło, którym nie jest. Każdy film można interpretować "jak sobie pościelisz tak się wyśpisz". Ciekawe jaki ma ubaw osoba pisząca scenariusz z tych wszystkich nad interpretacji. Sry za duble nie moge edycji zapisać

Film ma juz 12 lat... Pamietam ze obejrzalem go w slepo, przypadkiem i... zryl mi beret forever :) Moze teraz oglada sie go juz inaczej?

Miałem tak samo, przez tydzień nie byłem w stanie myśleć o niczym innym. Dla mnie to kwas, który wżera się w mózg :). Donniego nie ogląda się teraz inaczej. Po prostu i w czasach premiery i teraz, byli i są ludzie, na ten narkotyk odporni. Ja do nich nie należę, wręcz przeciwnie - stanowię część grupy wysokiego ryzyka. Pozdro.

Bo film jest słaby i tyle, właściwie to ma być film z przesłaniem, wyszedł kaszan, dopiero poprawili co nieco w Efekcie motyla.

Lubie Jaka ale cóż z tego jak to kaszan.

Tez nie rozumiem tego fenomenu, ale sie juz nie odzywam bo kiedys jak tak napisalam to wyszlo ze jestem glupia jak nie moge tego "arcydzieła" zrozumiec. Dziwny dla mnie ten film i masz racje jedynie to ten krolik byl ciekawy. Nie twierdze ze jest do bani bo ja sie nie znam, no ale ja w nim nic rewelacyjnego nie widze. Podoba mi sie jeszcze piosenka Mad World z tego filmu tu moge dac plus :))

Muszę się zgodzić. Liczyłam na coś skłaniającego do pomyślunku, a dostałam taką w zasadzie historię o miłości nastolatków (ten finał akurat totalnie mi się nie podobał i była to pierwsza i ostatnia rzecz, która wywołała jakieś silniejsze u mnie emocje). Klimat jest całkiem fajny, ten królik wyjęty jakby z "American McGee's Alice", właściwie tylko za to daję 7, bo sama fabuła mnie nie urzekła. Po wysokich ocenach także znajomych spodziewałam się czegoś lepszego. Widocznie nie jest to moja bajka, czy wrażliwość (chociaż o wrażliwości ciężko to chyba nawet mówić). I faktycznie "Mad World" byłby na plus, gdyby nie fakt, że piosenkę akurat znałam wcześniej... Podobnie zresztą "The Killing Moon" (Echo and the Bunnymen).

siwy66: Jednym z największych błędów popełnianych przez ludzi oglądających m.in. filmy są same oczekiwania (sam miałem tak parę razy). Nie wiem czego Ty się spodziewałeś po DD, ale to, że go nie rozumiesz nie oznacza, że jest on np. przeciętny. Co do motywu scenariusza który poruszyłeś to jesteś w błędzie, bo film można ewidentnie wyjaśnić i powiązać praktycznie wszystkie wydarzenia.

sokoleokoo2: Sam jesteś słaby kaszan. Zauważyłem, że są dwa rodzaje filmowych widzów: jedni muszą mieć wszystko pokazane, najlepiej zrozumiale i logicznie, inaczej uznają film za przereklamowany. Tym drugim nie przeszkadza gimnastyka umysłowa, bądź układanie filmu powoli w całość.

Jest wielu obrońców swoich "kultowych" i ulubionych produkcji, ale większość nie potrafi wyjaśnić dlaczego uznają je za świetne. Z drugiej jednak strony łatwo krytykować coś bez podania konkretnych argumentów, więc słucham Waszych :) Jeśli nie rozumiecie którejś ze scen to pytajcie - spróbuję odpowiedzieć. Na necie jest nawet parę stron, zawierających wyjaśnienie.

Nie chodzi o to że nie rozumiem filmu. Ten rodzaj przekazu do mnie nie dociera. Efekt Motyla zrobił na mnie ogromne wrażenie. Nawet po przeczytaniu "poradników" do DD w próbie wyciągnięcia jakieś tajemnicy, przekazu nic oprócz dobrego pomysłu i słabego wykonania nie widzę w tym filmie.

Uwaga SPOILERY!

No jak nie widzisz przekazu? Wymienię parę:
-"każde stworzenie umiera samotnie"
-postawione pytanie "co Ty byś zrobił na miejscu Donniego?"
-ukazanie, że nie bał się samotności, gdy ze wszystkimi się pojednał (śmiech po przebudzeniu)
-każdy ma swoją, wyznaczoną drogę
-to, że niektóre sprawy nigdy nie wyjdą (niestety) na jaw - Jim Cunningham mający ukrytą kapliczkę (wiadomo co tam było, nie będę spoilował) i ściemniający ludzi
-poruszenie tematu małej mieściny, gdzie wszyscy się znają i są zafascynowani miejscową legendą - Jimem
-docenienie tego, co się ma - Donnie zrozumiał, że rodzina i miłość są najważniejszymi sprawami w życiu
-niektóre osoby są uznawane za chore psychicznie, podczas gdy są bardziej ludzcy, niż Ci tzw "normalni" (Donnie mający świetne wyniki w szkole; jedyny potrafił mówić prawdę o Jimie)

Odpuść, siwy66 ewidentnie nie rozumie filmu, jeśli porównał go z Efektem Motyla, jakoby miały one dużo wspólnego, a są kompletnie od siebie różne. :-)

Odpuszczone i nawet grzechy(:
Pamiętam, że byłęm w liceum, kiedy kolega podarował mi kilka filmów, wśród nich był DD. Na filmwebie było tyle informacji, że kot napłakał, nikt wśród znajomych o nim nie słyszał (pytałem po seansie). Więc obejrzałem. Nie byłem na nic przygotowany, nie czytałem wcześniej żadnego opisu, żadnej notki. Po prostu obejrzałem go...dwa razy (:
A co mnie w tym filmie denerwuje najbardziej?
Kiedy chcę go komuś pokazać, żeby obejrzał, a ten ktoś całkowicie go lekceważy, ogląda z przekąsem i mówi: WTF? Kicha!

Marzy mi się, aby jakieś kino go wyemitowało..

mam podobne odczucie, pierwszy raz oglądałam DD sama i przez kilka dni po seansie nie mogłam się ogarnąć. Udało mi się w końcu zdobyć na dvd wersję reżyserską i pokazałam go chłopakowi, będąc pewna, że zrobi na nim tak duże wrażenie, jak na mnie. hehehe - usnął ;)

Hej, byłaś zła, czy może przykro Ci się zrobiło?

Wtedy byłam wściekła! :D
Dodam, że soundtrack z DD to nadal po tylu latach jedna z moich ulubionych płyt :)
Pozdrawiam!

Nie warto karmić trola ;-)
Wystarczy obejrzeć oba filmy: "Donnie Darko" i "Efekt Motyla" żeby samemu stwierdzić, który z nich zawiera więcej treści, jest filmem,wbrew pozorom, spójnym, a który to efekciarski, płytki film robiony pod widownie odbiorców MTV.

Ocena na Imdb oddaje realistycznie poziom tego filmu 8.2/10. Świetny film, kapitalny soundtrack i idealnie dobrana obsada. Jake and Jena Malone - dwójka świetnych młodych jak na tamte czasy aktorów.